zondag 30 september 2012

Opruimen

 
Ik bladerde door je oude schriften en blocnotes op zoek naar, ja naar wat eigenlijk? Ik probeer een beetje op te ruimen; de ruimte die je nog altijd inneemt hier in huis terug te dringen. Niet omdat ik van je af wil, maar omdat het me verdrietig maakt.
Ik vond het dagboek dat we kennelijk samen bijhielden toen Valentijn geboren was, ik was het vergeten. Toen hij nog geen drie maanden oud was, gingen we naar New York op uitgestelde huwelijksreis. Valentijn in een draagdoek op mijn buik. We zagen ons al samen in ons eigen winkeltje op Broadway met stapels van die doeken. Iedereen vroeg hoe we eraan kwamen, waar je zo’n ding kon bestellen.
Ik vond ook je dagboek over Swip’s geboorte. Swip huilde veel als baby, we woonden te klein, ik was erg gedeprimeerd, onredelijk en onzeker over mijn bestaan als componist. Dat leidde tot onze ‘grote’ crisis. Het heeft niet veel gescheeld of ons huwelijk had het niet overleefd. Ik had het bijna verpest. Toen vonden we een groter huis en kwam alles weer goed.   
Ik las een nooit verstuurde brief aan je ouders. Een brief waar nog hoop uit sprak op een betere vestandhouding. Maar goed, je verstuurde hem niet.
Ik las het orginele script van onze eerste videoclip ‘Winter’, en bladerde door je aantekeningen van een cursus scriptschrijven. Was ik ook alweer vergeten, dat je dat had gedaan. Ik vond een bundel met verhalen van jonge schrijvers uit de Haarlemmermeerpolder met een laaiend enthousiaste opdracht van Nico Scheepmaker. Een bizar verhaal over een verdrietige seriemoordenaar dat ik helemaal niet kende.
Je prachtige poezenverhalen zijn er ook nog allemaal. Over onze kleine rode kater Socrates. Een stuk of twintig, misschien te weinig, of toch net genoeg voor een ruim geïllustreerd kinderboek.
Ik heb het album met onze trouwfoto’s ook maar een wat minder prominente plaats gegeven. Het staat nu boven in de kast bij de andere fotoalbums. Ik weet niet precies waarom ik dat gedaan heb.
Gisteren kwam vriendin L. eten. We hebben samen gekookt, het was heel gezellig. Ze vertelde over een nieuwe liefde. Hoewel ik blij voor haar ben, maakte het me tegelijk verdrietig. Ik wil ook liefde. Ik heb wat meer rode wijn gedronken dan goed is voor een Klaas. Ik vond dat het wel mocht na een weekje op rantsoen met Valentijn in het VU ziekenhuis.
Ik heb een brief van jou aan Lulu in laten lijsten en bij haar bed gehangen. Er is er ook een aan Swip. Valentijn is de zijne kwijt. Het zijn niet echt brieven, meer kattebelletjes, maar het is toch jammer. Misschien vinden we hem nog.
Daarna zijn we even bij je graf gaan kijken. Ik had er zo’n behoefte aan, bij je te zijn, al ben je er natuurlijk niet echt. Even bijpraten.

24 opmerkingen:

  1. Ook ik heb gisteravond naar Kruispunt gekeken, naar jullie. Nog met z'n vijven. Dat het allemaal goed komt geloof ik ook wel maar dat niet met z'n vijven hakt erin. Je ziet een gezellig, vrolijk, liefdevol gezin. Het was goed. Het hoefde niet goed te komen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Klaas, ondanks dat ik eerst Bibian en daarna jou zoveel mogelijk volgde , overviel de documentaire gisteravond me. Pas met deze beelden kan ik echt meevoelen hoe heftig de verbijstering en het ongeloof toesloegen en hoe jullie dan maar besloten er het beste van te maken, met altijd die gedachte dat het misschien toch maar een nare droom was. Het ging ook wel ongelooflijk hard, zodat een mens eigenlijk niet kan anticiperen. Het sprookje met Bibian is uit, nu gaat het verhaal op een nieuwe andere bladzij verder. Geen keuze en het komt best goed met jullie viertjes, maar de klap dendert nog lang na. Dat Bibian vergeten wordt is uitgesloten. Niet alleen voor jullie als gezin, maar voor ieder die een stukje heeft mogen meekijken/lezen. Veel dank en heel veel mooie nieuwe herinneringen toegewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hoi Klaas,
    Ook ik heb gisteren gekeken, een prachtig document! Het is inderdaad niet te bevatten dat Bibian er niet meer is. Ook dat ze zo snel achteruit ging na jullie vakantie in Meerle vond ik echt schokkend!
    Ik wens jullie ongelofelijk veel sterkte en liefde toe.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Klaas,

    Huilend heb ik gisterenavond naar jullie zeer ontroerend en integer document gekeken.
    Bijzonder dat de wereld mee mocht kijken en leven in zo'n breekbare periode in jullie leven.
    Wij hebben precies hetzelfde meegemaakt met de zus van mijn man (onze lieve Sandra, ook pancreaskanker), het kwam zo dichtbij, het was zo herkenbaar.
    Uiteindelijk komt het wel goed, maar na 3 jaar na haar overlijden voelen we het gemis en de pijn nog steeds.
    Gelukkig leeft Sandra door in haar 4 kinderen, en Bibian in jullie 3 kinderen.
    Ik wens jullie veel levenskracht toe en houd Bibian levend in je blog, ze was heel bijzonder!

    Een warme omhelzing, Natascha

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ben er zo stil van, wat een ontroerend en liefdevol document. Sterkte liefs en alle goeds jullie vier, Thea.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hallo KLaas,

    welke woorden
    mag ik gebruiken
    hoe kan ik zeggen
    dat ik diep
    onder de indruk ben
    van jullie kracht

    geen ander woord
    dan
    respect

    respect
    voor jullie
    liefde

    Lenneke

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Beste Klaas, de documentaire greep me erg aan. Vaak aarzelde ik om te reageren op je verhalen, want wat kan ik zeggen? Heel moedig dat jullie je zo durven open te stellen, met zo'n document en jij nu ook weer met jouw blogs. Zoveel mensen hebben wat aan Bibians verhalen gehad, waaronder ook ik.

    Veel sterkte en kracht wens ik jullie!

    Groet, Jannet.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. wat zult u zich onwerkelijk voelen en haar missen. dat doet gewoon zeer.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Beste Klaas,
    Vanmiddag op de terugweg van een crematie van de vader van mijn beste vriend hoorde ik je verhaal op Radio 1 en dat greep me enorm aan. Bij thuiskomst de documantaire op uitzending gemist bekeken en wat een prachtige herinnering hebben jullie daarin weggezet voor jou en je kinderen. Ik herken veel van wat ik van je heb gehoord, zit in hetzelfde schuitje al bijna vier jaar. Heel veel sterkte toegewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Goedemiddag,
    Ik wist niet goed wat ik er uit op moest maken die docu. Ik vind het heftig tegenwoordig...je duikt zo maar even in iemands leven en hoeps weg is het ... Je kijkt naar iets wat je zelf ook had gewild, een gezin een liefdevolle man en je hebt verdriet omdat het anders gelopen is , tot nu toe. Ik kreeg ook sterkt een gevoel van meer dan normaal...alles zo uitvergroot,,hoeveel mensen gaan er niet dood..zonder liedjes op te nemen enzo snap je? Het is wellicht soms nog een voorrecht om zo tijd te hebben en afscheid te kunnen nemen. Gaat dus niet om jullie persoonlijk maar het komt wel binnen... Zovelen gaan zonder gekend te zijn dan wel op internet, boek, film vastgelegd te zijn... Rouwen is denk ik proberen verder te leven...per uur, ochtend, dag , maand...niet te veel van jezelf moeten... er proberen emotioneel te zijn voor je kinderen dan heb je al goud ... moest denken aan twee dingen voor jou,,, boek van Leo Fijen: het jaar dat mijn vader stierf (briefwisseling over verlies, door moeten , geloof etc tussen hem en Anselm Grün) en aan het liede van Rowe Heze..St. Antonius...beter iets moois te verliezen dan dat je het nooit hebt gehad. Je zei op het eind dat jij anders moest worden? of zijn? ...dat je beter was in de rol van ..man van... Ik denk dat je gewoon Klaas mag zijn! rust structuur en liefde en warmte dan is het eten maar eens niet te eten of wat dan ook, daar letten kinderen minder op dan dat je er geestelijke niet bij bent. Heel veel liefde (in welke vorm en van wie ook) toegewenst en moed en kracht om er ook zo te mogen zijn in deze wereld, incompleet but still standing! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  11. oh ja sorry vergat mij naam er bij te zetten, anoniem is ook niet stijlvol, denk dus dat deze docu mij enorm aan het denken zet, en me rot geschrokken ben hoe snel het voorbij kan zijn ondanks de verschillende waarschuwingen die ik om me heen al heb gehad, meegemaakt enzo..zucht nou laat maar, een 41 jarige muts uit Noord HOlland, doeg

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lieve klaas,

    Ik heb jullie vanaf het begin gevolgd, wist nooit wat te zeggen. Woorden zijn zelden toereikend, en wie ben ik dan eigenlijk om iets te zeggen. Gister heb ik ook gekeken. Het was mooi, ontroerend, krachtig en vol liefde. Heel veel respect en bewondering voor jullie. Het is een privilege jullie (op afstand) te kennen.

    Lieve groet Bianca

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hallo.
      Vanavond op uitzendinggemist het mooie document gezien van jullie en van Bibian.
      Ik kocht zo nu en dan de margriet en las dan ook het verhaal van Bibian.
      Ik dacht dan wat knap van haar als je weet dat je ongeneeselijk ziek bent je verhaal te schrijven voor zoveel lezers.
      Maar het documemt gemaakt voor Kruispunt is een prachtig stuk, wat ook heel bijzonder is voor je kinderen.
      mijn diepe respect voor jullie.
      Ik wens je allegoeds toe, groeten Nynke

      Verwijderen
  13. Hallo Klaas

    Vanaf het voorjaar volgde ik Bibian en nu volg ik jou.
    Gisterenavond gekeken naar de documentaire in Kruispunt.
    Werkelijk indrukwekkend.
    Zoals ze schreef,zo kwam ze ook over in de film.
    Wat een prachtmens was ze.
    En jij bent ook een prachtmens,Klaas.
    Zo open en eerlijk hoe je vertelde en hoe je hier schrijft.
    Je mag af en toe best eens een steek laten vallen,hoor.
    En ik weet zeker,dat je die steek een volgend keer weer opraapt.
    Je doet het zo goed.
    Je bent een hele lieve vader voor je kinderen.
    En ook jij schrijft prachtig.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Dag Klaas,

    Ben er stil van. Jullie prachtig document dat gisteren uitgezonden werd is heel bijzonder, Klaas.
    Hele volksstammen overschreeuwen zichzelf, dat zij oorspronkelijk, enig in zijn soort willen zijn, maar jullie zijn het.
    Gewoon..tegelijkertijd is er niets gewoon aan.
    Nog steeds er over na aan het denken waarom dat mij nou opnieuw zo raakt.

    Heb het goed Klaas!

    Mieke.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Heb vanavond uitzending gemist gezien met jullie documentaire, wat mooi en verdrietig, zo jong en onwerkelijk. Voor mij zo herkenbaar, ben mijn maatje vier jaar kwijt aan een lijdensweg met darmkanker, dus weet wat jullie hebben mee gemaakt. Moest ook door met twee jongens en mijn maatje was 46 jaar, leef zo met jullie mee, maar alles krijgt een plaats maar de leegte blijft nog steeds. Ga door klaas voor je drie kinderen, vecht met ze samen.................

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ook ik volgde Bibian in Margriet en na haar overlijden kon ik haar niet uit mijn hoofd krijgen......ik ben jou blog blijven volgen en heb zojuist op Uitzending gemist , jullie vreselijke verhaal gezien .....ben diep onder de indruk !
    Ook ik begrijp niet zo goed wat het nu precies is,wat mij zo raakt .
    Misschien Bibians liefde voor jullie en haar eerlijke emoties .....
    Ik sluit me aan bij Mieke, hierboven .....het gaat jullie goed ,Klaas !!!!!

    José

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Beste Klaas,

    Het staat zo in schril contrast tot elkaar: jullie liefde voor elkaar en voor de kinderen, zoveel warmte en dan zo'n hartverscheurend einde. Ik dacht bij mezelf: dit kan toch niet! Je zult al je energie nodig hebben om hier mee te moeten omgaan. Ik wens je dan ook heel veel sterkte. Het heeft me geraakt hoe integer, open en lief jullie met elkaar omgingen. Wat een fantastische vrouw en mama was Bibian! Je kinderen zijn zó rijk dat er zo onvoorwaardelijk van ze is gehouden en gehouden wordt. Ik wens jullie heel veel lieve mensen om jullie heen toe, om het gemis om Bibian draaglijk te maken.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Hartverscheurend, mooi en droevig om jullie als gezin zo te zien! Ik wens jullie een deken van warmte en liefde om jullie heen! Liefs, Annemarie

    BeantwoordenVerwijderen
  19. kijk hoeveel mensen je volgen
    de uitzending van rkk
    indrukwekkend

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Klaas... af en toe te veel drinken voor een Klaas kan geen kwaad jongen. Je doet het prima tot nu toe. En lekker blijven schrijven hoor, het leest heel fijn wat je schrijft.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. een knuffelkuzzie van een onbekende...maar evengoed welgemeend!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Bibian had een wonder nodig, maar wat blijkt..., Bibian heeft een wonder verricht.
    Met een hengeltje een vangst gedaan waar de grootste trawler niet tegenop kan.
    Een school van duizenden mensengedachten.
    Bibian bedankt.

    Paul.

    BeantwoordenVerwijderen